وی افزود: ما مثلاً برای بهره برداری از پتروشیمی و نفت، ساختار درست و صحیح را تدارک دیده ایم ولی آیا در حوزه های گردشگری نیز چنین زمینه ای را تدارک دیده ایم. اگر چنین ساختاری را تدارک ندیده باشیم، عمل ویترینی کردن جاذبه های گردشگری به تخریب آن جاذبه و طبیعت می انجامد. بنابراین حوزه توسعه گردشگری در ایران تا اطلاع ثانوی یک حوزه پارادوکسیکال است ، و از دل توسعه ضد توسعه در می آید، زیرا طبیعت را به بهانه پروژه توسعه گردشگری تخریب می کنیم.
برای رشد فرهنگ گردشگری باید آموزش داده شود، و توریسم و گردشگری از پروژه به پروسه تبدیل شود. نباید توریسم را به بهره برداری اقتصادی تقلیل داد. اگر صرفاً منافع اقتصادی مدنظر باشد بعد از بیست سال چیزی از جاذبه های گیلان باقی نمی ماند.
