دومین نشست وبیناری «دگرخواهی به مثابۀ گفتگو» در روز یکشنبه 10/12/ 1399 به اهتمام معاونت فرهنگی دانشگاه گیلان، با پشتیبانی دفتر سیاستگذاری فرهنگی وزارت عتف و دفتر دانشگاهی انجمن جامعه شناسی دانشگاه گیلان با حضور مخاطبانی متشکل از اعضای هیات علمی، دانشجویان تحصیلات تکمیلی، کارشناسان و مدیران فرهنگی دانشگاههای سراسر کشور برگزار شد. نخست دکتر علی یعقوبی دبیر وبینار به ضرورت بحث بُعد فلسفی دگرخواهی و گفتگو در جامعه و دانشگاه ایرانی اشاره کرد. آنگاه خانم دکتر سیده اکرم برکاتی مدرس فلسفه دانشگاه فردوسی مشهد به بحث درخصوص «دیگری نزد هایدگر و ریکور» پرداخت و گفت: به نظر میرسد که هایدگر و ریکور هردو خودفهمی را در افق دیگری ترسیم کرده اند؛ تأویل پذیری که ریکور در امر کنش، مسئولیت، آزادی و اختیار بیان میکند، میتوان برایش بنیادی هستی شناختی در اندیشه هایدگر ترسیم کرد. تمامیت ناپذیری و پویایی بنیادین ساختار خود و نسبت خود با دیگری این پیامد را به دنبال خواهد داشت که ما بدانیم به هیچ وجه نمی توانیم بدون دیگری هویت خود را بشناسیم و رابطه ما با دیگران نمی تواند رابطه دو سوژه باشد و این رابطه هستی شناختی و بنیادین از نوع برخورد دو دازاین است و هویت ما چه در سطح فردی چه اجتماعی در نسبت هستی شناختی با دیگری گره خورده است و گفتگو و دیالکتیک همواره ضرورت دارد و قابل انکار نیست. سپس دکتر حسین مصباحبان عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با موضوع «دانشگاه و مسئولیت نسبت به دیگری» تأکید کرد: ما مسئولیم که دانشگاه و معرفتی که به آن تعلق داریم و نقشی که به عهده گرفتهایم یعنی دانشجویی و معلمی را مدام مورد نقادی و بازاندیشی قرار دهیم؛ یعنی اولین وظیفه ای که ما نسبت به دیگری در دانشگاه داریم، اندیشیدن به دانشگاه، موقعیتی که دانشگاه دارد و معاصر کردن آن است.